شله ماشکی یکی از غذاهای خوشمزه استان کهکیلویه و بویراحمد است که با استفاده از ماش پخته می شود. این غذا در شهر گچساران دارای طرفداران خاص خود است. این خوراک شباهت زیادی به عدسی دارد شاید در ظاهر متوجه این تفاوت نشوید ولی گوشت و برنج موجود در آن باعث خاص شدن و متفاوت شدن این خوراک شده است. این غذا را می توان هم در زمره خوراک قرار داد و هم در طبقه آش دسته بندی کرد. همان طور که از اسم این غذا پیداست مهمترین ماده تشکیل دهنده این غذا ماش می باشد. در صفحات قبلی که به آموزش غذاها با ماش پرداختیم به تعدادی از خواص این حبوبات مغذی اشاره شد. در اینجا به تعدادی دیگر از خواص آن اشاره می کنیم.

ماش گیاهی بومی هندوستان است امادر نقاط دیگر جهان مانند ایران نیز کشت می‌شود. در ایران این گیاه پس از برداشت جو یا گندم کاشته شده و در فصل پاییز و هنگامی که دانه‌های آن سفت و غلاف‌های آن زرد یا سیاه شد، محصول آن را در چند نوبت برداشت می‌کنند از دانه های ماش علاوه بر استفاده در غذاهای مختلفی همچون آش ماش، ماش ماشک، دمپخت ماش، دمپختک با ماش و خورش ماشو یا گل گندم در انواع سالاد نیز می توان از این گیاه پر خاصیت استفاده کرد. ماش به شکل جوانه، خواص دارویی و مفید بیشتری از دانه های معمولی ماش دارد. میزان اسیدفولیک آن بسیار بالاست بنابراین خوردن ماش برای پیشگیری از بیماری‌های قلبی-عروقی بسیار مفید است. پتاسیم ماش نیز فراوان است؛ پس مصرفش به افرادی که مبتلا به پرفشاری خون هستند، توصیه می‌شود. ماش از نظر منگنز و سلنیوم که خاصیت آنتی‌اکسیدانی دارند نیز غنی است و خوردن آن موجب پیشگیری از بیماری‌های مزمن می‌شود. این ماده غذایی کاهش‌دهنده قند و چربی خون است. زودهضم است و از آنجا که ماده غذایی متعادلی است، مصرفش به دیابتی‌ ها هم توصیه می‌شود. البته بهتر است که این ماده غذایی به صورت جوانه مصرف شود. مصرف ماش هیچ‌گونه ممنوعیتی برای هیچ‌کس ندارد اما کسانی که اسیداوریک یا نقرس دارند، باید مواد غذایی پروتئین داری را که پورین گیاهی دارند، محدود کنند. البته ترکیبات پورینی در ماش نسبتا کم است و لازم نیست این افراد نیز ماش را از برنامه غذایی خود کاملا حذف کنند؛ بلکه تنها محدودیت به خرج دادن در مصرف آن کفایت می‌کند.